Fangs
Wygląd
Mężczyźni Fangs są wysocy i muskularni, a ich twarze o ostrych rysach przeważnie zarośnięte. Kobiety praktycznie zawsze są umięśnione i gibkie, a dłuższe włosy noszą spięte tak, by nie przeszkadzały im w codziennej pracy. Ze względu na tryb życia, który zmusza ich do ciągłego przebywania na słońcu, większość Fangs ma opaloną skórę. Są to istoty bardzo energiczne i żywe. Siła życiowa, pierwotna radość i energia wręcz z nich promienieją.
Noszą skórzane ubrania, kości i czaszki traktując jako ozdoby. Zdarzają się ćwieki i łańcuchy - Fangs są groźni, a ich wygląd ma to potwierdzać. Każdy posiada broń, choćby w postaci krótkiego noża za pasem. Wojownik, rolnik czy pasterz - każdy posiada broń. Każdy.
Dowodami waleczności są również trofea. Każdy Fangs stara się trzymać przy sobie swoje najcenniejsze zdobycze. Wielu spośród nich posiada tatuaże jako symbole ich statusu lub przynależności klanowej.
Sposób bycia
Fangs z natury są bardzo szczerzy. Mówią co myślą i nie przebierają w słowach. Kochają mocno, nienawidzą całym sercem, a przyjaciół cenią ponad wszystko. Są bardzo weseli i skorzy do rozrywek.
Fangs czerpią wielką przyjemność i radość z walki. Musi być to jednak walka honorowa, prowadzona wedle określonych zasad. Są czyny traktowane jako godne i niegodne, według których rozliczane jest życie każdego z Fangs. Mimo to, jeśli przeciwnik jest naprawdę groźny bądź walczy nieczysto, dopuszcza się odpłacenie mu pięknym za nadobne.
Każdy Fangs chełpi się swoimi sukcesami i zwycięstwami, ubiera je w odpowiednio efektowne słowa oraz rozpowiada wśród towarzyszy. Najczęściej ma to miejsce w karczmie albo przy ognisku, w czasie picia piwa lub miodu. Najznamienitsi spośród bajarzy traktowani są z wielkim szacunkiem.
Fangs żyją w bliskości z naturą, lecz nie dbają o jej stan. Jako rasa silniejsza od większości flory i fauny biorą to, co jest im aktualnie potrzebne. Na straży zdrowego rozsądku stoją szamani.
Z powodu wydarzeń z przeszłości, wyolbrzymionych przez podania i legendy, Fangs całym sercem nienawidzą smoków i eksterminują je wszędzie, gdzie to tylko możliwe.
Społeczeństwo
Fangs podzieleni są na zróżnicowane wewnętrznie plemiona. Różnice występują w obyczajach i tradycjach, ale w każdym plemieniu najważniejszymi osobami są szaman i wódz. Poza nimi najwyższą społecznie pozycję zajmują najstarsi wojownicy. Wielu podziwia ich wojenne doświadczenie, mądrość czy też liczbę pokonanych przeciwników. Starcy za swój obowiązek uważają pomaganie młodym, niedoświadczonym Fangs. Uczą ich walki, przetrwania w dziczy i innych niezbędnych umiejętności.
Fangs podzieleni są wedle profesji na wojowników, rzemieślników oraz żywicieli. Ci ostatni to zbiorcza grupa obejmująca rybaków, myśliwych i rolników. Chociaż walka jest dla Fangs bardzo ważna, członkowie społeczeństwa rozumieją, że bez pracy rolników, myśliwych, rybaków czy kowali prowadzenie wojen nie byłoby możliwe. Stąd zajęcia niebojowe są traktowane z szacunkiem.
Istnieje równość płci. Przez wiele pokoleń kobiety były traktowane jako niezdolne do walki, lecz dzięki poświęceniu kilku z nich sytuacja uległa zmianie. Obecnie także i one wojują, przez co zrównały się pod względem statusu z mężczyznami.
Architektura
Podstawową cechą architektury Fangs jest jej prostota i użyteczność. Każdy budynek spełnia przeważnie więcej niż jedną rolę. Tak też domy mieszkalne są magazynami, a pomieszczenie z głównym paleniskiem służy zarówno do biesiad, jak i jako nadajnik ognia sygnałowego. Najistotniejszymi elementami wioski Fangs są jednak palisady, chroniące wioski przed najeźdźcami. Częstymi elementami w architekturze i zdobnictwie są czaszki, kości, skóry, łańcuchy.
Niektóre plemiona zdecydowały się na wędrowny tryb życia. To one najczęściej napadają wioski innych szczepów. Całe rodziny potrafią wędrować wzdłuż wybrzeża lub rzek, za towarzyszy podróży mając jedynie stado Saurów, które są zarówno wierzchowcami jak i źródłem pożywienia.
Smokobójcy
Pierwsze spotkania ze smokami miały miejsce wieki temu. Początkowo wielkie bestie spopielały całe wioski oraz pożerały zwierzęta hodowlane, jednak z upływem czasu ich działania stawały się coraz bardziej niszczycielskie.
Początkowo próby walki ze smokami kończyły się klęską. Bestie były zbyt silne nawet dla najlepszych wojowników. Dopiero opanowanie przez szamanów niszczycielskiej mocy ognia oraz udoskonalenie technik polowań dały myśliwym Fangs przewagę.
W czasie jednego z pierwszych smoczych napadów grupie wojowników i szamanów udało się, po długiej i ciężkiej walce, ubić dwie bestie. Od tego momentu najzdolniejsi wojownicy powoływani są do służby jako Smokobójcy.
Siedzibą Smokobójców jest twierdza Dor-Galaz w Górach Smoczych. Tam ćwiczą się w zabijaniu smoków oraz oprawianiu ich ciał.
Smokobójcę można rozpoznać po noszonym w widocznym miejscu smoczym trofeum, pochodzącym z pierwszej lub największej zabitej bestii. Choć pochodzą z różnych plemion, wszyscy traktują się jak bracia. Spośród wszystkich wojowników to właśnie Smokobójcy są darzeni największym szacunkiem.
Wielki Turniej
Początkowo Fangs rozwiązywali swoje spory dwojako. Pierwszą możliwością było skorzystanie z rady starszych i bardziej doświadczonych członków plemienia. Ich decyzje były ostateczne. Drugą możliwością była walka. Formy starć były różne i zależały od wagi sprawy. Każde plemię rozwiązywało problemy w swoim gronie, każde posiadało nieco inne reguły funkcjonowania.
Z czasem pojawił się problem sporów między plemionami. Pojedynki mogły służyć jako metoda, lecz - z racji odmiennych zasad prowadzenia pojedynków obowiązujących w poszczególnych plemionach - nie sposób było ustalić, kto tak naprawdę zwyciężył lub kto ma rację. Po długich naradach wodzowie plemienni postanowili je ujednolicić. W efekcie powstał Wielki Turniej.
Zasady Wielkiego Turnieju wyryte zostały na Skale Goraza. Jej nazwa pochodzi od imienia wodza, który według legend wskazał miejsce na budowę Areny i w pierwszym turnieju pokonał wszystkich przeciwników. Skała od pokoleń spoczywa przed wejściem na Arenę. Opowieści na niej przedstawione są w formie malowideł, by każdy mógł je zrozumieć.
Magia
Fangs uosabiają pierwotną siłę natury i z niej czerpią swoją moc. Ci, którzy są w stanie ją kontrolować zwani są Szamanami, rzadziej Druidami.
Szamani czerpią moc przede wszystkim z niszczycielskiego, dzikiego żywiołu ognia. Jednak, poza szczególnymi sytuacjami, Fangs korzystają z magii bardzo rzadko. Zbyt częste jej używanie jest traktowane jako słabość. Uznaje się, że prawdziwy Fangs jest w stanie poradzić sobie samodzielnie z każdym problemem.